Virgile, Eneide, chant I et II

Enéide, II, v. 13 à 39: le cheval de bois
Fracti bello, fatisque repulsi,
Ductores Danaum, tot iam labentibus annis,
Instar montis equum, divina Palladis arte, 15
Ædificant, sectaque intexunt abiete costas :
Votum pro reditu simulant : ea fama vagatur.
Huc delecta virum sortiti corpora furtim
Includunt¹ cæco lateri, penitusque cavernas
Ingentes uterumque armato milite complent. 20
Est in conspectu Tenedos, notissima fama
Insula, dives opum, Priami dum regna manebant ;
Nunc tantum sinus, et statio male fida carinis.
Huc se provecti deserto in litore condunt.
Nos abiisse rati, et vento petiisse Mycenas. 25
Ergo omnis longo solvit se Teucria luctu :
Panduntur portæ ; iuvat ire, et Dorica castra,
Desertosque videre locos, litusque relictum.
Hic Dolopum manus, hic sævus tendebat Achilles,
Classibus hic locus, hic acie certare solebant. 30
Pars stupet innuptæ donum exitiale Minervæ,
Et molem mirantur equi ; primusque Tymœtes
Duci intra muros hortatur, et arce locari.
Sive dolo, seu jam Trojæ sic fata ferebant.
At Capys, et quorum melior sententia menti 35
Aut pelago Danaum insidias suspectaque dona
Præcipitare jubent, subiectisue urere flammis,
Aut terebrare cavas uteri et temptare latebras.
Scinditur incertum studia in contraria vulgus.
Enéide, II, v. 40 à 56 : l’avertissement de Laocoon
Primus ibi ante omnes, magna comitante caterva, 40
Laocoon ardens summa decurrit ab arce,
Et procul : « O miseri, quæ tanta insania, cives ?
Creditis avectos hostes ? aut ulla putatis
Dona carere dolis Danaum ? sic notus Ulyxes ?
Aut hoc inclusi ligno occultantur Achivi, 45
Aut hæc in nostros fabricata est machina muros,
Inspectura domos, venturaque desuper urbi,
Aut aliquis latet error : equo ne credite, Teucri.
Quidquid id est, timeo Danaos et dona ferentes ».
Sic fatus, validis ingentem viribus hastam 50
In latus