Nere anaiaren lehen begirada Afrikatik kanpo

Azaoaren 14a 1997an, salbuespenezko egun bat zen. Hori bai egun Zoragarria ! Bazuen sei urte nire aitamak alabatzat hartu nindutela, eta urte hontan gauza bera egitea erabaki zuten. Baina mutiko bat izanen zen eta Afrikako beste eskualde batetik helduko zen. Aita-ama joan den hilabete honetatik Malin ziren, baina aita lehenago itzuli zen ama han utzirik txikitxoarekin. Egun hontan ama berriz itzultzen zen anaiarekin. AZKENAN!!! Bazuen bi aste jakin nuen ama eta sortu-berria egun horretan itzultzen zirela. Goiz bukaeran,familia eta lagunak aireportura iritsi ziren : amatxi eta aitatxi opari ainitzekin etorri ziren, otto ta ttantta ederrak egin ziren eta lagunak “paparazzi”batzuk bezala ziren, aski irringaria atxeman nuen. Denak pazientza gabekoak ginen, jakinez beste norbait familian izanen zela. Bazuen hamar minutu aireportan nintzela, ez zen posible,badirudi oren bat hor nintzela. Hegazkina itxoitean nere anai ttipia irudikatzen nuen, Teo deitzen zela banekien bakarrik : mitologian, Teo jainko bat da beraz handituta jainko bat bezain ederra eta intelegentea izanen zenez pentsatzen nuen. Fisikoki mehea edo lodia bazen eta handia edo ttipi-ttipia zenez amesten nuen,eta beste zozokeri ainitz... Anaia ttipi bat ukanen nuen. Ze poza !!! Baina bat-batean zerbaitek dibertitu ninduen :“DING-DUNG-DENG-DONG, zuen arreta osoa otoi, Bamakotik heldu den hegazkinak perturbazioak jasan ditu Españaren gainetik pasatzean, orduan berenta pixka bat ukanen du. ”Ene jainkoa ! Hori entzutean izoratua nitzen, okerrena asmatzen nuen... Ideien aldatzeko aireportuan zehar ibili nintzen ttantta eta Argirekin nere ahizpa. Aireportuak parte desberdinak zituen : denda eta ostatu partea, badaiariak eta haien puxkak erezibitzen diren partea, jarleku partea eta pribatua den partea. Denak bisitatzea denbora ukan genuen salbu pribatua den partea bistandena. Gelditu ginen denda batetan bisita denboran, Teori zerbaitxo baten erosteko. Dendaren