Assassinat de Néron
Sed revocato rursus impetu aliquid secretioribus latebrae ad colligendum animum desideravit, et offerente Phaonte liberto suburbanum suum inter Salariam et Nomentanam viam circa quartum miliarum, ut erat nudo pede atque tunicatus, paenulam obsoleti coloris superinduit adopertoque capite et ante faciem obtento sudario equum inscendit, quattuor solis comitantibus, inter quos et Sporus erat. Statimque tremore terrae et fulgure adverso pavefactus audiit e proximis castris clamorem militum et sibi adversa et Galbae prospera ominantium, etiam ex obviis viatoribus quendam dicentem: "Hi Neronem persequuntur", alium sciscitantem: "Ecquid in urbe novi de Nerone?" Equo autem ex odore abiecti in via cadaveris consternato detecta facie agnitus est a quodam missicio praetoriano et salutatus.
Traduction.
Revenu de ce premier mouvement, il chercha quelque retraite obscure pour reprendre ses esprits. Phaon, son affranchi, lui offrit sa villa située vers le quatrième milliaire, entre la voie Salaria et la voie Nomentana, restant comme il était, il monta à cheval pieds nus et vêtu d’une tunique, endossé par-dessus d’un manteau à capuchon usé; la tête de Néron ayant été couverte, et un mouchoir ayant été tendu devant son visage, il monta sur son cheval, seuls 4 proches l’accompagnant parmi lesquels il y avait Sporus. Un tremblement de terre et un éclair l’ont effrayé. Du camp voisin il entendit les cris des soldats qui formaient des voeux contre lui et en faveur de Galba. Il a entendu également chez des voyageurs venant à sa rencontre quelqu’un dire : «Ceux-ci poursuivent Néron» et un autre dire : «Est-ce que quelque chose de nouveau se passe en ville à propos de Néron?» Son cheval s'étant effarouché de l'odeur d'un cadavre abandonné sur la route, il découvrit son visage et fut reconnu par un ancien soldat prétorien qui le