Oedipe roi
Tirésias entre par la parodos de droite, guidé par un personnage muet (enfant ou esclave). Mais la consultation, qu’on attendait avec respect et espoir, va prendre un tour tout à fait inattendu.
Premier épisode, scène 2 (début) – Œdipe, Tirésias, le chœur.
OΙΔΙΠΟΥΣ
Ὦ πάντα νωμῶν Τειρεσία, διδακτά τε ἄρρητά τ´ οὐράνιά τε καὶ χθονοστιβῆ, πόλιν μέν, εἰ καὶ μὴ βλέπεις, φρονεῖς δ´ ὅμως οἵᾳ νόσῳ σύνεστιν· ἧς σὲ προστάτην σωτῆρά τ´, ὦναξ, μοῦνον ἐξευρίσκομεν.
Φοῖβος γάρ, εἴ τι μὴ κλύεις τῶν ἀγγέλων, πέμψασιν ἡμῖν ἀντέπεμψεν, ἔκλυσιν μόνην ἂν ἐλθεῖν τοῦδε τοῦ νοσήματος, εἰ τοὺς κτανόντας Λάϊον μαθόντες εὖ κτείναιμεν ἢ γῆς φυγάδας ἐκπεμψαίμεθα.
Σὺ δ´ οὖν φθονήσας μήτ´ ἀπ´ οἰωνῶν φάτιν, μήτ´ εἴ τιν´ ἄλλην μαντικῆς ἔχεις ὁδόν, ῥῦσαι σεαυτὸν καὶ πόλιν, ῥῦσαι δ´ ἐμέ, ῥῦσαι δὲ πᾶν μίασμα τοῦ τεθνηκότος· ἐν σοὶ γάρ ἐσμεν· ἄνδρα δ´ ὠφελεῖν ἀφ´ ὧν ἔχοι τε καὶ δύναιτο κάλλιστος πόνων.
ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
Φεῦ φεῦ, φρονεῖν ὡς δεινὸν ἔνθα μὴ τέλη λύῃ φρονοῦντι· ταῦτα γὰρ καλῶς ἐγὼ εἰδὼς διώλες´· οὐ γὰρ ἂν δεῦρ´ ἱκόμην.
OΙΔΙΠΟΥΣ Τί δ´ ἔστιν; ὡς ἄθυμος εἰσελήλυθας.
ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
Ἄφες μ´ ἐς οἴκους· ῥᾷστα γὰρ τὸ σόν τε σὺ κἀγὼ διοίσω τοὐμόν, ἢν ἐμοὶ πίθῃ.
ΟΙΔΙΠΟΥΣ
Οὔτ´ ἔννομ´ εἶπας οὔτε προσφιλῆ πόλει τῇδ´ ἥ ς´ ἔθρεψε, τήνδ´ ἀποστερῶν φάτιν.
ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
Ὁρῶ γὰρ οὐδὲ σοὶ τὸ σὸν φώνημ´ ἰὸν πρὸς καιρόν· ὡς οὖν μηδ´ ἐγὼ ταὐτὸν πάθω —
ΟΙΔΙΠΟΥΣ
Μή, πρὸς θεῶν, φρονῶν γ´ ἀποστραφῇς ἐπεὶ πάντες σε προσκυνοῦμεν οἵδ´ ἱκτήριοι.
ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
Πάντες γὰρ οὐ φρονεῖτ´· ἐγὼ δ´ οὐ μή ποτε τἄμ´, ὡς ἂν εἴπω μὴ τὰ ς´, ἐκφήνω κακά.
ΟΙΔΙΠΟΥΣ
Τί φῄς; ξυνειδὼς οὐ φράσεις, ἀλλ´ ἐννοεῖς ἡμᾶς προδοῦναι καὶ καταφθεῖραι πόλιν;
ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
Ἐγὼ οὔτ´ ἐμαυτὸν οὔτε ς´ ἀλγυνῶ· τί ταῦτ´ ἄλλως ἐλέγχεις; οὐ γὰρ ἂν πύθοιό μου.
ΟΙΔΙΠΟΥΣ
Οὐκ, ὦ κακῶν κάκιστε, καὶ γὰρ ἂν πέτρου φύσιν σύ γ´ ὀργάνειας, ἐξερεῖς ποτε, ἀλλ´ ὧδ´ ἄτεγκτος κἀτελεύτητος φανῇ;
ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Ὀργὴν ἐμέμψω τὴν ἐμήν, τὴν σὴν δ´ ὁμοῦ