BİLİMİN FALCISI
(Jules Verne ve Bilimkurgu Üzerine Kısa Bir Yazı) 2. Yazı / 24 – 25 Şubat 2007 Teknoloji gelişti. Bilim hayallerin sınırlarını zorlayan keşiflerin peşinde. Bilişim sistemi öylesine gelişti ki; bu günlerde ellerimizdeki küçücük cep telefonlarından yüksek kaliteli fotoğraflar çekiyor, saatlerce süren görüntü kayıtları yapabiliyoruz. İnternetten her türlü bilgiye ulaşabiliyoruz. Üstelik tüm bunları cep telefonumuzdan bile yapabiliyoruz. Sinema sektöründe bilgisayar kullanımı öylesine gelişti ki, sıradan bir film dahi insana kendini bir savaşın ortasında ya da uzay boşluğunda hissettirebiliyor. Pek çok elektronik alet “akıllı” ön adıyla üretiliyor ve insan iş gücünü azaltan komutlama sistemiyle hayatımızı kolaylaştırıyor.
Bir düğmeye basıldığında bir ülkeyi yok edebilecek bombalar, hedefini bulana kadar peşini bırakmayan füzeler yapılıyor. İnsanlar birebir kopyalanabiliyor. Estetik sayesinde bir insan olduğundan çok daha farklı birine dönüşebiliyor. Mars'taki hayatın sınırları zorlanıyor ve daha binlercesi ... Tuhaf olan artık hiçbir gelişme insanı şaşırtmıyor. Her şeyin yapılabileceğine hemen herkes inanıyor. Gelişen bilim insana Tanrı olabilme gücünü veriyor. Geçenlerde hayretler içinde kaldığım bir haber izledim televizyonda. Rus bilim adamları dumansız sigara üretiminden sonra kimilerine göre daha saçma ve daha gereksiz bir keşfin meyvelerine yiyorlar bu günlerde. Keşfe göre, sıradan insan vücuduna çeşitli ilaçlar verilerek uyutuluyor. Daha sonra çeşitli sargılarla derin donduruculara konulan insanlar tam elli sene sonra uyandırılıyor. Evet, yanlış okumuyorsunuz. Elli sene boyunca uyuyup, uyandığınızda aynı siz olarak, hiçbir hafıza kaybı ya da psikolojik gerilim hissetmeden hayatınıza kaldığınız yerden devam ediyorsunuz. Bilimkurgu filmlerini andıran, bu “inanılmaz” buluş için zengin ve hayattan umudunu kesmiş yüzlerce insan kuyruğa giriyor dünyanın dört bir yanından. Daha neler olacak acaba? Bu ikinci yazımda sizlere